هنوز عاشقم عاشق عاشق.حتی بدون تو ولی بدون با یاد تو

مگه بدون یاد توام میشه زندگی کرد تو فقط امید زندگی من

حتی اگه کنارم نباشی شنیدم دختر خوبیه مواظبش باش

هیچ وقتم به دروغ بهش نگو دوسش داری که اونم یه روزی شه

مثل من.دلم زیاد بهونتو میگیره ولی فقط تو خوش باش بیخیال

دل من بزار بمیره فقط تو خوش باش.

وقتی به من بخشیدی و از من گرفتی این را

به من فهماندی که:معادله رندگی نه غصه

خوردن برای نداشته هاست و نه شاد بودن

برای داشته هاست من اون و که تمام زندگیم

بودی و ندارم پس تو زندگی نه سهمی از

غصه خوردن دارم نه سهمی از شاد بودن

برای دل تنگم کسی نیست که بخونه

                                         کسی نیست که بشینه کنار قلب سختم

کسی نیست که ببینه دلم چه حالی داره

                                          چرا دلم گرفته چرا چشام به راهه

اخه از وقتی رفته فانوس دلم شکسته

                                          رفته وبرنگشته عشقش ب راش نشسته

یه بغضی تو گلوم یه لرزی تو صدامه

                                         اگه نیایی دوباره چشام بازم می باره

تو این دریا تاریک تنهام گذاشتی رفتی 

                                           گفتی که بر می گردی اما تو برنگشتی

اینا همش بهونست توقلبمی همیشه                                          

                                            تصویر زیبای تو از ذهنم پاک نمیشه

تو قلبت خونه کردن برام یه ارزو بود

                                           اما دیوار قلبت سخت تر از این حرفا بود

قلب من وشکستی از کنارش گذشتی

                                            کنار تو نشستم دست رو دلم گذاشتی

با خیالت عمری سر می کنم خیلی سخت

                                           هر جا که هستی گلم همیشه باشی خوشبخت

روز های پاییزی رو رو نیمکت تنهایی

                                           نشستم و برام موند یه عمر چشم انتظاری

یه کوله باری از غم رو شونه هام گذاشتی

                                            یه زخم کهنه ی غم روی دلم تو کاشتی

یه روز میاد که دیگه یادی ازم نمونده

                                           همون یه زخم کهنه همون نیمکت سوخته.

بهشت نبود"

واسه همینه که ارزو می کردم که ای کاش می شد لحظه ها رو پس گرفت.

ولی این ارزو انقد بزرگ بود و همیشه انقد دور بود که هر چی دستامو دراز می کردم نمی تونستم بگیرمش.

دلم می خواست تمام دل های عاشق رو قرض بگیرم تا عاشق تو باشم.

ولو که این عشق واسه همیشه خاکسترم کنه.

گاهی سوختن انقدر شیرین که نمیشه باور کنی.

عشق من مثل اتیشی بود که کنار ساحل بر پا کنی.

نرم ونرمک با باد ساحل پا گرفته بود و اروم اروم شعله گرفته و

گرمم کرده بود.

هزارتا قاصدک با هم می سوزند ولی نه موندگارند ونه گرم می کنن.

اگر لازم باش تمام عمر منتظرت میمونم.حتی اگه نیایی.

...سالها سعی کردم ولی هیچ وقت نشد.

روز به روز فاصله بیشتر شد

گاهی وقتی دلمو توپتو قایم می کردم که یخ نزن

مگه زندگی فقط نون واب ولباسوسر پناهه؟

همیشه دنبال یه دست گرم بودم که نوازشم کنه

دنبال یه لبخند میگشتم که رنگ محبت داشته باشه

یه رنگ ولو کم رنگ.یه کلمه دل خشک وکنک

اینا چیزایی بود که گم کرده بودم و هیچ وقت پیداشون نکردم

دیگه ام دنبالشون نمی گردم....

تو را عشق تو را با کسی قسمت نخواهم کرد

تو سهم من از بهشتی.

نام تو انقدر با طراوت است که دریا و باران هم به ان حسادت می کنند.

سر بر روی مهربانی ات می گذارم و اهسته می گویم:

دوستت دارم بهترینم

این دفتر شعر که دیوان من است

محصول خیالات پریشان من است

خواهش ز تو دارم که فاشش نکنی

زیرا که عشق بر ان همه ایمان من است

روزگاری جاده بودم

                 جاده ای غرق تردد

                                     جاده ای کز رفت و امد

لحظه ای خالی نمی شد

                من که بسیاری غریبان

                                    را به ابادی رساندم عاقبت

خود ماندم و ویران تنهایی خود.

شاید وسعت شانه هایم برای انبوه هق هق گریه های تو کوچک بود

شاید از این که در قلب من اشیانه کنی در تردید بودی....

شاید هم تو فلالمی بودی که مرا با بی رحمی از دیار محبت خود

بیرون راندی ای کاش می گفتی چرا رفتی.

روزی ما دوباره کبوتر های مان را پیدا خواهیم کرد

و مهربانی دست زیبایی را خواهد گرفت

روزی که کمترین سرود بوسه ایست و هر انسانی

برای هر انسان برادریست

روزی که دیگر درهای خانه شان را نمی بندند

قفل افسانه ایست و قلب برای زندگی بس است

روزی که معنای هر سخن دوست داشتن است

تا تو به خاطر اخرین حرف دنبال سخن نگردی

روزی که اهنگ هر حرف زندگیست

تا من به خاطر اخرین شعر رنج جست و جوی

قافیه نبرم روزی که هر لب ترانه ایست تا کم ترین

سرود بوسه باشد روزی که تو بیایی برای همیشه

بیایی و مهربانی با زیبایی یکسان شود روزی که

ما دوباره برای کبوترهایمان دانه بریزیم ومن تا ان

روز انتظار می کشم حتی روزی که دیگر نباشم.